Sporo prac zarobkowych wykonuje się w niekorzystnych warunkach, które mogą spowodować poplamienie ubioru pracownika. Jeśli prawdopodobieństwo kompletnego zniszczenia czy też uszkodzenia ubrań jest duże, pracodawca powinien zapewnić zatrudnionym odzież roboczą. Odzież tego rodzaju przysługuje też obowiązkowo wtedy, gdy warunek jej posiadania wyznaczają stosowne dyspozycje technologiczne, sanitarne albo BHP.
Różnice w podstawowej roli odzieży roboczej oraz ochronnej
Nazwa odzież ochronna oraz odzież robocza nieraz stosowane są wymiennie, z pewnością z tej przyczyny, że z reguły obie te grupy ubiorów kojarzą się z kamizelkami odblaskowymi, ochronnymi kaskami bądź fartuchami. Odzież ochronna jest to jednakże środek ochrony osobistej, którego podstawową rolą jest ochrona życia oraz zdrowia pracownika i powinna być mu bezapelacyjnie zagwarantowana. Z kolei odnośnie odzieży roboczej, jeśli pracodawca nie zakupi jej dla pracownika, powinien wydać mu ekwiwalent pieniężny, który sfinansuje koszty prania lub ewentualnej wymiany uszkodzonego ubrania i obuwia. Precyzyjne wytyczne dotyczące używania odzieży roboczej i ochronnej określa kodeks pracy.
Odzież robocza a bezpieczeństwo oraz widoczność osób
Odzież roboczą na ogół odpowiednio się oznakowuje. Na bluzach, opaskach na ramię oraz kamizelkach, z których korzystają operatorzy maszyn, zatrudnieni w przedsiębiorstwach budowlanych czy funkcjonariusze publiczni wykonujący zadania w terenie, obok treści informacyjnych, np. nazwy firmy lub akronimu podmiotu, umieszczane są również pasy naniesione przy pomocy fluorescencyjnych farb lub folii. Zwiększa to bezpieczeństwo oraz widoczność pracowników w nocy, co jest istotne szczególnie wtedy, kiedy zadania wykonywane są przykładowo przy ruchliwej ulicy. Odzież robocza ma obszerne zastosowanie: to też uniformy, czepki i pozostałe ubrania dla osób zatrudnionych w warsztatach bądź laboratoriach. Na nich także nanosi się na ogół logo firmowe, stanowisko pracy albo nazwę działu.